30 december 2020

Dick Boogaard: "In 1953 zocht de Russische luchtmacht een vervanger voor de verouderde Il-10, die nog diende in Korea. Iljusjin kwam met de Il-40, een tweemotorige jet met een intern bommenruim in beide vleugels en verder veel bewapening. Al snel bleek dat bij het afvuren van de zes kanonnen de motoren zich verslikten. Bovendien lag het zwaartepunt verkeerd. Uiteindelijk werd de oplossing gevonden door de inlaten naar de neus te verplaatsen als een soort dubbelloops geweer. Het kwam niet verder dan vijf exemplaren omdat de luchtmacht voor grondsteun op tactische kernwapens wilde vertrouwen. Het 1/72 model van Amodel was simpel te bouwen met weinig details en vooral interessant vanwege de bizarre vorm."

"In 1967 kwam toch weer de vraag naar een toestel voor grondsteun en Iljusjin stofte het oude ontwerp af en bood de Il-42 aan. De Su-25 kreeg begrijpelijk de voorkeur, want de tijd van staartkoepels met een kanon was echt voorbij. Iljusjin ging voor eigen rekening verder en kwam in 1982 met de Il-102, opnieuw zonder succes. Dit toestel had de motoren weer klassiek geplaatst. Er hing een kanon onder de romp en een zelfde in de staart. In elke vleugel was plaats voor drie bommen en daarnaast nog drie ophangpunten, plus twee onder de romp. In 1992 (!) was het toestel te zien op een tentoonstelling en was het voor export beschikbaar. Naar ik vermoed geen klanten. De Il-102 kit van A&A Models is een uitdaging, vanwege het enorme aantal onderdelen. Zo zijn de bommenruimen en de wielkasten intern mooi afgewerkt. Daarbij een lading bommen en raketten, dus keus te over om de zaak vol te hangen. Verder twee cockpits, enzovoorts. Tot slot een veelkleurige camouflage, met op de bovenkant maar liefst zes verschillende kleuren."

30 december 2020

Kees Onderwater: "Ik heb de cabines van twee Dora Models 1/35 Wehrmachtslokomotive (of Diesel/Electro Kriegslok) D 311 in elkaar gezet en ben nu bezig met het onderstel. De cabines, en de gehele trein, zijn uit resin onderdelen opgebouwd. Er is veel verbouw- en schuurwerk nodig voor een bevredigend resultaat. Sommige onderdelen waren door slechte maatvoering en/of slecht gietwerk voor mij niet goed genoeg gedetailleerd. Deze heb ik bij een bevriend clublid uit Zoetermeer laten verbeteren en 3D printen. Ook de bumpers waren niet optimaal en heb ik zelf vervaardigd uit kokerbalk en plastic plaat plus twee setjes met messing stootbumpers en koppelhaken. Ik heb één deur verwijderd om er hopelijk een binnenwerk in te kunnen gaan maken, maar dat wordt nog een dingetje, alleen wat foto’s staan mij ten dienste. Al met al vordert het aardig."

30 december 2020

Annamarie Jongbloed: "Ik heb me laten verleiden tot een stukje Oost-Duitse historie, met de Trabant 601S en de 601 Universal van Revell in de schaal 1/24 uit 2017. De Trabant werd vanaf 1964 in de VEB Sachsenring autofabriek te Zwickau gebouwd. Het was de auto voor de grote massa in de toenmalige DDR. Het diorama 'an sich' intrigeerde me door de schildering van deze auto op de Berlijnse muur. Deze heb ik door middel van overtrekpapier op een plaatje balsa foam geprojecteerd en ingeschilderd. De graffiti aan de rechterkant is ook van een plaatje, maar die heb ik zelf opgetekend en ingeschilderd. In het geheel komen later nog twee figuren te staan om het diorama te completeren."

28 december 2020

Reinhold Bogaard: "Mijn Matchbox site www.matchboxkits.org is in 2007 ontstaan na een aanloop van twee jaar. Eigenlijk lag het begin van de bouw van de site dus in 2005. Rond het jaar 2000 liep ik bij meerdere gelegenheden tegen oude Matchbox kitjes aan, die een verzameling werden voor ik er erg in had. Op een treinenbeurs liep ik tegen Ruud van der Storm aan, die bij toeval ook een paar Matchbox kitjes bij zich had. Al snel werd duidelijk dat hij een significante partij te koop had. Daarmee werd mijn verzameling van Matchbox kits opeens serieus. Alleen wat moet je met zo'n verzameling als niemand het kan zien? Vandaar het idee om dit tentoon te gaan stellen middels een website. Hieronder het resultaat. Ik hoefde het zelf gelukkig niet te tellen, maar de site heeft 17.193.112 pageviews geregistreerd sinds 28 april 2007. Desondanks blijft het een site met een bescheiden maar enthousiaste groep van bezoekers. De meeste reacties die ik heb gekregen spraken van nostalgie en herinnering aan de tijd waarin ze als kind met de modelbouw in aanraking kwamen."

"Ik wilde een dynamische site die zich kon aanpassen aan een groeiende verzameling en kwam daarbij uit op de analogie met een webshop. Het aantal pagina's in de site staat daarom ook niet vast, maar wordt bepaald door het 'aanbod' aan onderwerpen in de database. Daarom koos ik voor open source software van OSCommerce, waarvan ik de broncode aanpaste zodat alle bestel- en winkelwagen onderdelen konden worden verwijderd en alleen de catalogus overbleef. OSCommerce is geschreven in de taal PHP (Hypertext Preprocessor). In het begin is dat wat worstelen omdat de PHP code (voor wat zich op de server afspeelt) en Javascript (dat wat in de browser bij de bezoeker draait) door elkaar heen in de broncode staat."

"Het laatste screenshot toont de 'autopilot viewer' die willekeurig plaatjes laat zien van box art of gebouwde modellen. Je kunt hieronder klikken en dan de knoppen bedienen."

27 december 2020

Patrick Verschut: "Een tijdje geleden begon het weer te kriebelen toen ik de doos van de Dornier 18 zag liggen in de stapel. Wil je een Do 18 bouwen, dan heb je maar één keuze: de ouwe Matchboxkit van 1979. Revell heeft 'm in 2001 nog een keer heruitgebracht. Een uniek model, maar wel op leeftijd. En dat is te zien aan de trog-achtige paneellijnen. Mijn eerste idee was die lijnen dicht te verven, maar uiteindelijk gaf dat niet het gewenste resultaat. Toen ben ik maar begonnen de lijnen dicht te plamuren en opnieuw in te krassen. Daardoor werd het weer zo'n model waarbij je van 'even bouwen' naar het volgende 'project' gaat. Oftewel, dit tussendoortje gaat dus langer duren. Internet afspeurend kwam ik een transportdolly tegen van Kora Models. Leuk om de Dornier op te plaatsen, anders staat hij maar scheef op zijn pontons. Nog leuker is gewoon proberen de dolly scratch te bouwen. Na een tijdje piekeren kwam ik (niet lachen..) een houder voor wegwerpscheermesjes tegen. Die werd, vanwege de structurele sterkte die het biedt, de basis van de dolly. De opbouw is met plastic plaat van 1mm gemaakt en met wielen uit de reservedoos. Zo komen we de kerstdagen wel door!"

26 december 2020

Rob de Bie: "Om weer eens heel wat anders te laten zien, hier een onderdeel van mijn modelbouw-website. Soms is het aanbod van modellen van een bepaald onderwerp zo groot, dat je nauwelijks een keuze kunt maken. Op vliegtuiggebied denk ik dan aan onderwerpen als de Spitfire, Mustang en Bf 109. Maar ook bij automodellen kan het je soms duizelen. Ik wilde jaren geleden een Porsche 935 gaan maken, de raceversie van de Porsche 930 Turbo uit 1976. De 935 was door de race-afdeling van Porsche zo snel gemaakt dat hij zich grofweg midden op de grid van sommige Formule 1 races zou kunnen kwalificeren. De eerste foto laat er eentje zien die ik in 2014 op Spa-Francorchamps heb gefotografeerd tijdens een klassiekerrace (de Spa Classic).

Qua kits verdwaalde ik helemaal in de verschillende versies omdat Porsche en diverse tuners (zoals Kremer) elk jaar een betere versie maakte, en de modelfabrikanten maakten dat niet altijd even duidelijk. Ook waren er erg veel heruitgaves, de mallen wisselden regelmatig van eigenaar. Uit pure ellende ben ik in 2005 begonnen om een lijst te maken op mijn website. Ik begon met 80 modellen, wat ik al behoorlijk veel vond. Maar tot mijn verbazing bleef ik maar nieuwe dozen en heruitgaves vinden (vooral op Ebay), waardoor de lijst gestaag is gegroeid, tot 232 stuks nu. De tweede foto laat een klein stukje van de lijst zien, en hier is de link: Racing Turbo Porsche 911 / 934 / 935 in scale. Bij elk model probeer ik een beschrijving te geven van de sterke en zwakke punten van het model, de decalopties, en links naar gebouwde modellen. Echter, het probleem van de modelkeuze is eigenlijk nog steeds niet opgelost, want de perfecte 935 kit is in mijn schaal (1/24) nog steeds niet gemaakt."

"De gekkigheid stopt echter niet bij de Porsche 935. Ook van de Porsche 917 ben ik een paar jaar later ook zo'n lijst gaan maken, om exact dezelfde redenen. De Porsche 917 staat erg hoog op de lijst van legendarische sportwagens, misschien wel op nummer 1. Het meest bekend is de 917 in de Gulf-kleuren van baby-blauw en oranje, zoals getoond op de derde foto, die ik vorig jaar op Spa maakte. Op het lange rechte eind van Le Mans haalde de versie met een verlengde achterkant zo'n 360-370 km/u (386 km/u wordt ook gemeld). Op sommige circuits was de 917 sneller dan de toenmalige Formule 1 auto's, ook geen kinderachtige prestatie.

Ik begon de kitlijst in 2010 met 75 modellen, en de teller staat nu op 149 stuks. De vierde foto laat een klein stukje van de lijst zien, en hier is de link: Porsche 917 models, 1/12 to 1/24 scale. Model Factory Hiro heeft ondertussen de perfecte 917 kits in 1/24 gemaakt, die echter 300+ euro kosten. Ik heb er eentje, maar het is een intimiderend complex model, en ik ben er nog niet aan begonnen. Wel ben ik een oude Heller 917 aan het bouwen. Dat model bleek veel nauwkeuriger te zijn dan de veel nieuwere Fujimi modellen."

21 december 2020

Patrick Verschut: "Op deze kortste dag van het jaar een korte update over de DH.88 Comet racer. Op 4 september ben ik gestart met deze hele ouwe Airfix kit. In de tussentijd heb ik de voorgegoten bemanning eruit gesloopt en een eenvoudige cockpit gebouwd: vloer, twee stoelen met riemen, twee sticks en een dashboard. De canopy is van dik plastic, dus veel van het interieur zal wel niet te zien zijn. De pasvorm van de kit is matig, dat leverde veel plamuur- en schuurwerk op bij de montage van de motorgondels aan de vleugel. De luchtinlaten waren bijna weggesleten, als gevolg van slijtage aan de mal. Op naar de spuitklus met MRP."

20 december 2020

Chris van Ravesteijn: "Jaren geleden heb ik een radiografische Tamiya 1/16 M26 Pershing in de 'Full Option' uitvoering aangeschaft, waarvan echter de nodige onderdelen ontbraken. Niet echt grote dingen zoals motoren of elektronica, maar vooral kleine dingen. En dan bedoel ik tien verschillende onderdeeltjes in plastic of metaal, die ook op tien verschillende rekken of in onderdelenzakjes zaten. Die rekken en/of zakjes bij Tamiya aanschaffen is (erg) duur, bovendien niet altijd makkelijk te verkrijgen en met een lange levertijd. Maar ik had ook ooit van iemand een Pershing gekocht om die om te bouwen naar een Super Pershing. Er zat geen DMD (Digital Twin Motor Differential) en MF (Multi-Function Unit) meer in. Daar vroeg iemand uit Belgie laatst om, hij hoefde geen RC, statisch was mooi genoeg. Dus daar heb ik de onderdelen die nodig waren voor een RC versie afgehaald en met andere onderdelen uit de 1/16 onderdelendoos (met onder andere Sherman-onderdelen) weer in orde gemaakt. Bovendien bleken in een zakje een hoop extra onderdeeltjes te zitten die ik nog niet gezien had en dat was net voldoende om beide Pershings compleet te maken. Rest nu alleen nog het schilderwerk!"

19 december 2020

Dick Boogaard: "Het heeft een tijd geduurd, maar hier weer een kleine bijdrage, letterlijk en figuurlijk. In 1945 hadden de Russen de hand gelegd op een Duitse DFS 346. Er werd daarna besloten verder te gaan experimenteren met pijlvleugels, eerst in een zwever, daarna in een raket-aangedreven variant, respectievelijk 'Samoljot 5-1' en 'Samoljot 5-2' waarbij 'samoljot' gewoon 'vliegtuig' betekent. De ontwerper was ene M.R. Bisnovat. Beide werden losgelaten van onder een Pe-8. De kit van Amodel bevat onderdelen om beide types te maken, waarbij zoveel mogelijk de zelfde sprues zijn gebruikt. De bouw verloopt simpel, alleen de canopies passen niet lekker. Type 1 (rechts op de foto) had zijwieltjes en een staartslof, type 2 (links op de foto) had neerwaarts gebogen vleugeltips en geen staartslof. Wie wil kan er een Pe-8 bijkopen en er eentje onder hangen. Ook daarvoor zijn verbindingsstukken aanwezig. Intussen leg ik de laatste hand aan een Russisch bakbeest uit de verzameling prototypes."

19 december 2020

Wim Hoogendoorn: "Hier weer een bijdrage aan de pauze-pagina. Het is een Ford Model T 1:24 van ICM in brandweeruitvoering. Ik heb het model zo uit de doos gebouwd, zonder aanpassingen."

18 december 2020

Edu de Roos: "Na twee maanden afwezigheid op de pauze-pagina (druk met de oldtimers APK's en zo) weer een update. De 1/35 M19 'Tank transporter with soft top cab' van Merit International bestaat uit een trekker en een trailer. Het is al weer twee maanden geleden dat ik daar als tussendoortje aan begonnen ben. Ik was eigenlijk bezig met de 1:32 B-24 Liberator van Hobby Boss, maar vind het altijd wel fijn er iets anders bij te doen. Bij twee projecten tegelijk moet je toch keuzes maken, daarom heb ik de B-24 op een laag pitje gezet en eerst de M19 afgebouwd. Echter het tussendoortje had ik een beetje onderschat: het is nog een hele klus geweest. De foto's van het origineel van Rob de Bie waren zeker een inspiratie de M19 af te bouwen. Het was best lastig om dit 46 cm lange geval een beetje scherp (qua scherptediepte) op de foto te krijgen. De M10 tank destroyer achter op de trailer is een pre-corona productie."

"Ik heb ook een paar plaatjes geschoten van de Hobby Boss 1:32 B-24 Liberator. Ik bouw niet kleiner dan 1:32, en dat maakt dit model een hele knoeperd (kent de spellchecker niet, ouderwets woord zeker). De vleugels zitten er nog niet aan, maar de romplengte van 68 cm is al indrukwekkend. De vleugels hebben straks een spanwijdte van 105 cm, groter dus dan de Lancaster die al aan het plafond hangt. Het wordt een beetje vol aan het plafond met die grote jongens! Ondanks dat ik er niet zo van houd veel tijd en energie in interieurs te stoppen, die je later niet of nauwelijks ziet, ben ik er met veel plezier toch weer ingetrapt. Er is veel informatie van te vinden op internet en dat stimuleert wel. Ach en als alles in elkaar zit kan je altijd nog zeggen: gelukkig hebben we de foto's nog. Ik wens jullie allemaal nog veel bouwgenot en natuurlijk een heel fijne Kerst. Voor het volgend jaar hoop ik jullie weer te zien op onze clubavonden en wens jullie dan ook een gezond en vooral covid-19 vrij 2021."

17 december 2020

Johan Vester: "Hier een paar van mijn modellen. Bovenaan de Monogram Snap-fit 1/1250 USS Constellation met daarop Skyhawks, Skywarriors en Phantoms. Ik heb nog veel meer modellen in die schaal, het is een populaire schaal voor metalen modellen in onder andere Duitsland. In het midden de Revell 1/700 USS Arleigh Burke, een luchtverdedigingsfregat en begeleidingsschip met een moderne radar. Het model is gebouwd door Carel Lichtveld, en ik heb het gekregen van hem. Onderaan de Pit-Road 1/700 Akitsushima, een 'seaplane tender' met een Kawanishi H8K 'Emily'. Deze is ook door Carel gebouwd."

"Tot slot twee foto's van mijn grote verzameling van schepen. Boven een hele rij van vliegdekschepen en kruisers, een mix van tweede wereldoorlog en modern. In een oude tekeningenkast met platte brede laden heb ik een haven nagemaakt in 1/700, met daarin aanlandpunten met militaire schepen maar ook civiele schepen, zoals olietankers. Het diorama is veel groter, maar paste niet helemaal op de foto. Een deel van de modellen is door Carel gebouwd."

9 december 2020

Rob de Bie: "Half november heb ik het tekenwerk laten zien van een setje decals voor een Pitts Special, gemaakt in CorelDraw. Behalve de Pitts-decals had ik ook decals voor zeven andere modelbouwprojecten verzameld. Daarnaast had ik bestellingen gekregen voor twee sets KLu C-130 decals, met verschillende registraties. Al dat tekenwerk is naar Spotmodel in Spanje gestuurd, en gisteren kreeg ik de geprinte decals geleverd. Ze zijn weer erg mooi geworden, ik ben er erg tevreden over. De kosten zijn 20 euro per velletje, plus 8 euro porto. Aangezien ik twee velletjes besteld had, kostte elk velletje effectief 24 euro. Da's niet goedkoop, maar 'aftermarket' decals zijn ook redelijk prijzig. De Hercules-decals gaan vandaag op de post naar een bouwer in het zuiden van het land. Mijn eigen decals moeten even geduld hebben tot een kleine verbouwing achter de rug is."

6 december 2020

Patrick Verschut: "Recent heb ik een Huma 1/72 Focke-Wulf 44 Stieglitz (goudvink) gebouwd. Het toestel vloog vanaf begin jaren dertig als trainingstoestel in Duitsland. Het Huma model is een short run kit, dus het was maar afwachten wat kwaliteit zou zijn. Links en rechts zit er wat flash aan de onderdelen. Met name bij de vleugelstijlen is dat een lastig ding. Het vergt voorzichtig vijlen en schuren om te voorkomen dat de stijlen breken. Er zijn aan de romp geen montagepinnen gemaakt, dus je moet goed opletten met lijmen van rompdelen. De cockpit is was vrij leeg met alleen een stoel, stick en instrumentenpaneel. Ik heb dat maar even gelaten voor wat het is. De aansluiting tussen de romp en de ondervleugel is niet geweldig, die geeft een open naad. Dat was eenvoudig op te lossen met wat plamuur. Het geheel is gespoten met RLM 02 van Xtracolor. De decals zijn omgeven met veel zilverende decalfilm, dus ik heb zoveel mogelijk daarvan weggesneden."

3 december 2020

Walle Oppedijk van Veen: "Inmiddels ben ik ruim een maand verder met de Flower Class Corvette. Ik ben nog steeds niet erg tevreden over de kwaliteit van de Revell-doos. Elk onderdeel, en het zijn er erg veel (meer dan 1000), moet bijgesneden en of gevijld worden om het passend te krijgen. Ook moeten de uitsparingen in het dek vergroot worden. Omdat de doos van origine veel ouder is en de elektrische verlichting pas recent is toegevoegd, moeten de openingen en armaturen allemaal worden aangepast om de draden en de lichtpunten aan en op te sluiten. Zo moet er bijvoorbeeld in een schijnwerper met een doorsnee van 4,5 mm een opening gemaakt worden van 3 mm om de lamp er netjes in op te bergen. Lastig, en soms gaat de boor dwars door alles heen. Zo is ook de voet van de radar is veel te klein om aangesloten te worden op de as van de elektrische motor die de radar moet laten ronddraaien. Dat de elektriciteitsdraden veel te lang zijn en ingekort moeten worden is tot daar aan toe. Maar als je nog nooit een soldeerbout in je handen hebt gehad is het priegelwerk met de hele dunne meervoudige draadjes een echte uitdaging. Een uur per verlichtingspunt zal wel aan onervarenheid toe te schrijven zijn. Maar de bouw vordert gestaag en ondanks alle gesputter en ergernis krijg het schip steeds meer vorm en wordt het ook nog heel wat."