30 november 2020

Rients Couperus: "Nog net op de valreep voor november: de Blohm & Voss BV 138 van SuperModel, een mooie kist om te maken, en behoorlijk groot voor 1:72. Het verven heb ik gedaan met de kwast, en dat is ondanks alle moeilijke vormen wel goed gelukt. Ik was er begin dit jaar al aan begonnen, maar het model is nu pas af. De Blohm & Voss BV 138 'Seedrache' kreeg door zijn bijzondere vorm de bijnaam 'Fliegende Holzschuh', wat 'vliegende klomp' betekent."

24 november 2020

Walle Oppedijk van Veen: " "Kun jij deze maken? Hij is cool grootvader!" Terwijl ik niet zo van de vliegtuigen ben, kon ik mijn kleinzoon van tien jaar oud niet laten zitten. Het was een Karmov Ka-58, een stealth helikopter van het Russische leger, Revell schaal 1:72. Lastiger dan ik dacht, door de kleine onderdelen die eerst geschilderd moesten worden voordat je kon gaan bouwen. Dat werd dus een hoop geklieder met veel verfbeschadigingen door de lijm. Vooral bij Tamiya 'Extra Thin Cement' lost de verf op waar je bij staat. Heel hinderlijk en veel correctiewerk. Het aanbrengen van de decals was een klus op zich: minuscuul klein en daar heel veel van. Precisiewerk en ongeschikt voor de dikke natte vinger. Alle moeite was gelukkig niet voor niets: de kleinzoon tevreden en de grootvader in aanzien gestegen."

23 november 2020

Frans Verkruissen: "In deze ongewone tijd heb ik eindelijk wat stilliggende projectjes afgemaakt; uiteraard alles in de schaal 1:32. Als eerste een Vauxhall stafwagen type D uit 1914, een samenbouw van twee incomplete modellen: een Rolls-Royce 1911 en een Vauxhall Prince Henry uit 1911, beiden van Airfix. Als tweede een Ferrari 250 LM van Airfix, uitgave 1978. De derde is de Airfix Maserati Indy, uitgave 1973."

"En als laatste een opgeknapte Rolls-Royce Silver Ghost 1909 van Pyro met een bijzondere geschiedenis. Het origineel was een '7 seat tourer' met een Hooper carroserie, in 1924 omgebouwd tot een lijkwagen, waarna hij in 1930 weer werd verbouwd door John Morris tot een takelwagen voor The Dundee Rolls-Royce agents. In 1954 kwam hij in het bezit van Lord Edward Douglas-Scott Montagu, de oprichter in 1952 van het National Motor Museum in Beaulieu. In 1961 werd de Rolls voorzien van zijn huidige 'Roy Des Belges' koetswerk door Leslie Willis. Lord Montagu overleed op 31 augustus 2015, en werd als eerbetoon op deze Silver Ghost naar zijn laatste rustplaats gereden."

15 november 2020

Rob de Bie: "Ik teken regelmatig decals voor mijn modellen in CorelDraw. Dat is 'vector graphics' software, in plaats van 'bitmap graphics' software die velen van ons gebruiken voor fotobewerking. Het nieuwste project is een setje decals voor de miniscule LS 1/72 Pitts S2A, die in je handpalm past. Ik had gelukkig een mooie set tekeningen uit een Scale Models uit 1978, lang geleden gekregen van clublid Eric Verschuur. Ik heb er scans van gemaakt, deze geïmporteerd in CorelDraw, en daarna geschaald tot exact 1 op 72. In een tweede laag ben ik vervolgens de markeringen van het origineel gaan natekenen. Een deel ervan wordt decals, een ander deel schilderwerk."

"Voor de Marlboro tekst ('Smoking is bad, mkay?') kon ik gelukkig een 'Marlboro' lettertype vinden op het internet, maar dat moest nog stevig aangepast worden. Dat heb ik gedaan door de letters op een foto te leggen, en ze aan te passen tot ze grotendeels overeenkwamen. De registratie G-WREN begon als lettertype 'RAF_PW_ATH', maar de letters zijn iets verdikt en daarna verder aangepast om te lijken op wat de foto's lieten zien. Met het 'Pitts' logo had ik geluk: op Ebay werd een sticker met dat logo aangeboden, en de foto ervan kon ik met CorelDraw 'traceren'. Snel verder met de rest van de opschriften, en dan laten printen bij Spotmodel in Spanje."

14 november 2020

Wim Hoogendoorn: "Ik heb de Scania met houttrailer klaar, na er een klein jaartje aan gebouwd te hebben. De Scania is van Italeri met een verbouwkit van KFS om er een torpedoneus van te maken. De trailer van Italeri en de kraan is een zwaar verbouwde Emec."

13 november 2020

Patrick Verschut: "Ik ga mijn ouwe Airfix 1/72 Westland Lysander maar eens vervangen. Het is een kitje uit de jaren zeventig, dat ik 30-40 jaar geleden heb gebouwd. Dat was nog in de tijd dat ik mij onvoldoende bewust was van het bestaan van schuurpapier, plamuur, afplaktape etc. Je snapt het wel: het is een wat grof gebouwd model, lekker gekwast, maar niet meer van deze tijd. De vervanger wordt een Matchbox Lysander. Ook een kit uit begin jaren zeventig. Beide kits kenmerken zich door redelijk kale cockpits: twee stoelen, piloten en een machinegeweer. Geen instrumentenpaneel, geen stuurknuppel, geen voetpedalen. De Airfix heeft wel een grote droptank en een laddertje voor de inzet bij een 'special duties' squadron om spionnen af te zetten in bezet gebied. Die droptank en ladder ga ik proberen te verwijderen en over te zetten op de Matchbox. Wordt vervolgd."

11 november 2020

Frits Krieg: "Ik heb een Messerschmitt Me-309 in 1/48 van het merk Classic Resin Airframes gebouwd. Twintig resin delen, drie metalen wielpoten, een cockpitkap (slechts één bijgevoegd) en een redelijke decalset. De onderdelen passen behoorlijk goed. Geen grote luchtbellen waardoor een beperkt gebruik van filler kan volstaan. Het is een vliegtuig met een neuswiel, dus er moet lood in de neus. Dat is heel simpel: maak het model helemaal af op de propeller na, boor aan de voorzijde een passend gat en stort deze met lood vol totdat je genoeg hebt. Maar doe er niet teveel in, anders zakken de wielpoten op een gegeven moment door. Daarna de propeller er aan lijmen en het model is af. De Me-309 is nooit uit de testfase gekomen door problemen met het onderstel en fouten in de systemen. Er zijn slechts een paar prototypes gebouwd, daarna werd het project gestaakt. Men heeft er wel wat aan gehad voor de Me-262, met name de drukcabine en het gebruik van een schietstoel. Ook het landingsgestelsysteem is overgenomen. Het is een leuk model om te maken, ook voor beginners met resin."

11 november 2020

Rob Hamann: "Het is alweer een weekje geleden dat ik mijn laatste project heb afgesloten: de conversie van een Fokker D.XVI met Armstrong Siddeley Jaguar motor naar eentje met een Gnome-Rhone Jupiter motor zoals ontwikkeld voor, en geleverd aan Hongarije. De kit was van Omega Model, de motor had ik besteld bij Engines & Things. Die club staat overigens te koop; Linda houdt er mee op. Verder wat foto-ets van Eduard voor de stoelriemen, toen kon ik beginnen. Ik had maar twee foto’s van de Jupiter kist, dus het was gissen hoe alles zo’n beetje zat. Wel was in de boeken te vinden dat romp, vleugels en staartvlakken hetzelfde waren voor beide versies. En ik had nog een originele Fokker maatschets. Grootste aanpassing zou dus de neus met motor moeten worden."

"Desondanks heb ik best wat fouten gemaakt in het begin. Dat bleek toen ik van Edwin Hoogschagen een aantal prima foto's kreeg. In plaats van twee uitlaten aan de achterzijde van de motor, zoals ik hem gebouwd had, had de Jupiter twee kleine uitlaatjes per cilinder aan de voorzijde. En het landingsgestel had wat extra stijlen om de V-stijlen te versterken. Ik had voor die tijd al de stijlen tussen romp en bovenvleugel scratch gebouwd, want het spul in de kit was daarvoor echt onbruikbaar. Dus moest het model, dat al gedeeltelijk in de verf stond, nog ingrijpend worden aangepast. Bij de bouw heb ik weer dankbaar gebruik gemaakt van de Aeroclub tweedekker samenbouwmal. Ook een bedrijf dat niet meer bestaat."

"Verder was de bouw grotendeels routine, het was ten slotte niet mijn eerste tweedekker. De spandraden van vissnoer zijn zoals gebruikelijk gelijmd in gaatjes door en door de vleugel. De roeren zijn uitgeslagen. Het schilderwerk is met de kwast. De decals heb ik weer laten printen bij Arctic Models, samen met een setje voor Edwin. De nieuwe foto’s leverden veel details op: navigatielichten, inlaat en koeler onder de romp, instrumenten en, zoals gezegd, het landingsgestel en de uitlaatjes (gemaakt van stukjes gebogen messingdraad). Al met al een bevredigend resultaat en met drie uit vier D.XVI's nog eentje te gaan. Die laatste zal een scratch build worden van de ML-KNIL met Curtiss Conqueror motor. Ombouw is niet mogelijk want de vleugels en de romp zijn toch wel erg verschillend. Bij het scheiden van de markt kondigde Omega Models een nieuw model aan: de Fokker D.XVI met Jupiter motor... Eens kijken of die klopt, want wat fout kan, weet ik nu wel."

10 november 2020

Brian Kirwan: "Hierbij een bijdrage voor de pauze-pagina van november. Het is een 1:48 South African Air Force Mirage F1AZ, van Italeri, met een conversieset van Scaleworx Resin Models. De Italeri kit is de oude Esci kit en is ondanks de leeftijd (1978) een aardige kit. De conversie van de F1CT/CR versie naar F1AZ was eigenlijk eenvoudig: de neus eraf en vervangen door de Scaleworx onderdelen. Het toestel heeft registratienummer 236 van Eskader 1, in 1980 tijdens de 'Border War'. Deze toestellen vlogen vanuit het toenmalige South West Africa (na 1990 Namibië) tegen doelen in Angola. De Zuid-Afrikanen stond tegenover troepen van Angola, Cuba en de Sovjet-Unie. Het is een relatief onbekende maar interessante oorlog."

7 november 2020

Patrick Verschut: "Eerder had ik de Karo As 1/72 Focke Wulf Fw 187 Falke al in aanbouw laten zien. Het model bouwde redelijk vlot en is nu klaar. Er viel nog wel wat aan te knutselen. Zo waren de wielpoten waren te lang, die zijn ingekort. Voorts sneuvelde een wieldeur, maar daar bood de reservedoos uitkomst. De motorgondel was van de categorie 'doorkijk'. Een filter van de wastafelkraan was handig om als luchtrooster voor de motor te dienen. De kit is wat kaal, dus de uitgangen van de machinegeweren en de kanonnen zijn uitgeboord. Verder is een laddertje geplaatst, evenals een forse pitotbuis op de neus van het toestel. Het geheel is gespoten in Xtracolor waarmee het het schema in de kleuren RLM 70/71/65 moet voorstellen."

6 november 2020

Dick Boogaard: "Het heeft een tijd geduurd voor ik weer iets kan tonen, maar het model was er ook naar. Het is een Mitsubishi T-2 CCV, een T-2 omgebouwd voor een onderzoek van 'Controlled Configuration Vehicles'. Dat betekent flaperons i.p.v. ailerons, canards en een buikvin. Het toestel vloog een jaar of vijf, maar het hele idee is kennelijk weer uit de mode. De kit is van het merk Platz, Japans, ondanks de Duits klinkende naam (waarschijnlijk genoemd naar Reinhold Platz, een ontwerper van Fokker - red). De kit bevat een onnoemelijk aantal onderdelen, voor een deel overbodig. Ik vermoed dat de originele T-2 kit gewoon is aangevuld met een stel extra gietboompjes. Sommige onderdelen, zoals de wielpoten, hadden wat mij betreft wel uit één stuk gemogen. De bouw verliep vrij soepel tot het aanbrengen van de decals. Die zijn erg dik en stug terwijl ze op gekromde oppervlakken moeten. Op de bovenkant heb ik daarom geschilderd waar decals hadden moeten zitten. Het decalvel bevat verder heel veel materiaal dat niet afsteekt ten opzichte van het onderliggende papier en daar ben ik niet eens aan begonnen. Kortom een interessant prototype waar een zeer volhardende modelbouwer heel lang mee bezig kan zijn. Ter vergelijking heb ik de Mitsubishi F-1 ernaast gezet, die alleen qua cockpit afwijkt van de T-2."

5 november 2020

Rob de Bie: "Na een pauze ben ik weer verder gegaan met de 3D CAD modellen, van onderdelen die 3D geprint zullen worden. Ik ben geen geoefend 3D-tekenaar, en sommige ogenschijnlijk simpele details kosten veel tijd. Zo ben ik een paar uren bezig geweest de afschuiningen te maken op onderstaand cameraluik voor een 1/72 Lockheed U-2C. Het was een paar minuten werk om één afschuining te maken, maar meerdere afschuiningen tegelijk vond het tekenprogramma niet leuk, omdat ze elkaar net overlapten. Het oplossen van dat probleem kostte heel veel meer tijd. Maar ik ben wel blij dat het toch gelukt is."

"De rondingen van deze napalmtank moet je tekenen met 'splines'. Bij de eerste versie van de tank wist ik eigenlijk niet hoe splines precies werkten, maar desondanks kon ik toch een redelijke tank tekenen. Later heb ik meer over splines geleerd, en snapte ik veel beter wat ik aan het doen was. Ik besloot daarom de tank opnieuw te tekenen, met nu volledige controle over de splines. De ruwe facetten in het plaatje zijn het gevolg van mijn oude software, die een relatief laag-detailleerde STL export maakt. Maar gelukkig kan iemand met een veel nieuwere versie een strakkere versie voor me maken."